среда, 5 января 2011 г.

Dalqalar (13 yaşimda yazdiqim bir şeir nümunəsi)

Ipək-ipək,inci-inci duzulubler sira-sira,
Elə bilki,dənizlərlə oynayirlar ora-bura...
Insanlari oz seyrinə cagirirlar bu dalqalar,
Ele bil ki,tamaşadir,biz de ki,tamaşaçilar.

Bir nəzərlə baxanda biz bu dalqaya bu dənizə,
Cox şeyi biz anlayiriq,dəniz deyir:"bəli-belə"
Dəyir qayaya,cekilir geri,
Yenedə qorxmur cirpinir,
Insan da ləpəyə baxaraq,qəlbində yamanca coşur..

İstəyirki nəsə etsin,bu dəli dalqaya oxşasin.
Dənizi coşduran küləyi,o həyatinda hardan tapsin?!

Dəniz sonsuz bir əsərdir,
Rəssam cəkib qurtarmir.
Mən nece təsvir edimki,
Dənizin sonu hardadir?!


25.03.05

6 комментариев: